اثرات حفاظتی آرژنین بر روی مغز جنین های مادران تحت استرس بی حرکتی

زمینه و هدف: آرژنین با تنظیم فعالییت های بیولوژیکی مغز نقش مهمی در کاهش استرس داد. امروزه استرس را بیماری قرن می دانند که مشکلات فراوانی را ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات حمایتی آرژنین بر بافت مغز جنین های مادران تحت استرس بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 20 سر موش صحرایی باردار از نژاد ویستار با وزن 250ـ200 گرم به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه با و بدون استرس که از روز 5 بارداری تا روز 20 بارداری 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن  به روش داخل صفاقی آرژنین دریافت کردند.  گروه کنترل)تحت استرس( و شاهد)بدون استرس( دو میلی لیتر نرمال سالین دریافت کردند. سپس در روز 20 بارداری موش های با کتامین) 100 میلی گرم بر کیلوگرم( بیهوش و پس از سزارین جنین ها خارج شده و وزن شدند. بیست و پنج  مغز جنین از هر گروه برای انجام و ضخامت پیشین مغز، هیپوکامپ و حجم مغز و تعداد 25 مغز دیگر برای اندازه گیری میزان نیتریک اکساید استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان نیتریک اکساید در گروه تحت استرس با آرژنین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت(05/0>p). میانگین ضخامت قشر پیشین مغز و تشکیلات هیپوکامپ در گروه تحت استرس در مقایسه با گروه بدون استرس کاهش نشان داد ولی معنی داری نبود(05/0p). نتیجه گیری: آرژنین با کاهش میزان استرس اکسیداتیو در مادران باردار تحت استرس می تواند از تغییرات مغز جنین ها و وزن آنها جلوگیری کند.